اثرات استرس روی سیستم قلب و عروق توسط مطالعات متعددی نشان داده شده است . اما مکانیسم دقیق آن مشخص نیست. این تحقیق اثر استرس مزمن بر روی قدرت انقباضی آئورت را در موشهای صحرائی نر از نژاد
NMRI مورد بررسی قرار داده است.

        حیوانات در شرایط 12 ساعت روشنایی و  12 ساعت تاریکی با دسترسی آزاد به آب و غذا و در دمای 2±22درجه سانتیگراد نگهداری شدند. به گروه آزمون برای مدت 21 روز با روش شنا کردن استرس مزمن اعمال شد. پس از طی دوره ، حیوانات گروه آزمون و کنترل با تیو پنتال سدیم بیهوش شدند. پس از خونگیری از گردن ، آئورت سینه ای خارج و بعد از زدودن اندوتلیوم در حمام بافت حاوی محلول کربس قرار گرفت. به حلقه آئورت 2 گرم کشش اعمال و بعد از 90 دقیقه کلرور پتاسیم و فنیل افرین به حمام بافت اضافه شد . کشش حاصل بر حسب گرم به ازاء میلی متر مربع بافت آئورت محاسبه گردید. توزین غدد فوق کلیه و آزمایشات خونشناسی انجام شدند .  کورتیزول  سرم به روش  رادیوایمنواسی  اندازه گیری  گردید .

        نتایج حاصل از  نمونه های  دو گروه  به  روش  Unpaired t-test مقایسه وP < 0.05 به عنوان اختلاف معنی دار در نظر گرفته شد. در مقدار RBC , Hct , Hb بین گروه کنترل  و آزمون تفاوت معنی دار  وجود نداشت .  نسبت وزن غدد فوق کلیه به صد گرم وزن بدن و مقدار کورتیزول در گروه آزمون بطور معنی دار بیشتر از گروه کنترل بود. کشش حاصل از فنیل افرین در گروه آزمون در غلظتهای 100 پیکو مول ، 1 ، 10 و100 نانو مول کمتر از گروه کنترل بود ( به ترتیب 21/0 ، 48/0 ، 72/0 و 4/1 گرم بر میلی متر مربع در مقایسه با گروه کنترل 7/0 ، 99/0 ، 42/1 و 11/2  گرم بر میلی متر مربع ) . در حالیکه کشش حاصل از کلرورپتاسیم  گروه آزمون در غلظتهای 20 ، 30 و 40 میلی مول بیشتر از گروه کنترل بود ( به ترتیب 29/2 ، 89/2 و95/2 گرم بر میلی متر مربع در مقایسه  با گروه  کنترل 64/1 ، 96/1 و 22/2  گرم بر میلی متر مربع ) .

        با توجه به  نتایج به نظر می رسد استرس مزمن می تواند سبب تغییردر واکنش آئورت به عوامل محرک شود.  این تغییرات می تواند از طریق تغییر در جریان کلسیم از خارج یا بسیج آن از منابع داخل سلولی باشد .ارتباط این تغییرات در ایجاد فشار خون بالای مزمن نیازمند انجام مطالعات بعدی می باشد .