این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است و هدف آن تأثیر ساکشن لوله داخل نای بر میزان فشار خون بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه ، مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) تبریز در سال 1376 می باشد.

         اطلاعات و داده ها توسط فرم جمع آوری اطلاعات از 35 نفر بیمار بستری شده در یکی از از دو بخش مراقبت ویژه مغز و اعصاب و تنفس از طریق روشهای مشاهده و اندازه گیری جمع آوری گردید.

        نتایج نشان داد که میانگین فشار خون متوسط شریانی بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه در اثر ساکشن لوله داخل نای در مرحله بلافاصله پس از ساکشن نسبت به قبل از ساکشن 91/9 میلیمتر جیوه افزایش یافته و میانگین فشار خون متوسط شریانی 5 دقیقه پس از ساکشن نسبت به قبل از ساکشن 26/3 میلیمتر جیوه افزایش یافته و میانگین فشار خون متوسط شریانی 5 دقیقه پس از ساکشن نسبت به بلافاصله پس از ساکشن 65/6 میلیمتر جیوه کاهش داشته است. همچنین تغییرات میانگین فشار خون متوسط شریانی بین سه مرحله قبل از ساکشن با بلافاصله پس از ساکشن ، قبل از ساکشن با 5 دقیقه پس از ساکشن ، بلافاصله پس از ساکشن با 5 دقیقه پس از ساکشن ، براساس هر دو جنس مرد و زن ، گروه سنی 45-32 سال ، نوع بیماری مغز و اعصاب ، هر دو نوع راه هوایی مصنوعی ( لوله داخل نای – تراکیوستومی ) معنی دار می باشد.

        بطور کلی یافته های پژوهش نشان می دهد که ساکشن لوله داخل نای بر میزان فشار خون متوسط شریانی بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه ( مغز و اعصاب – تنفس) مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) تبریز تأثیر داشته وسبب افزایش ناگهانی فشارخون متوسط شریانی بیماران در مقاطع زمانی بلافاصله پس از ساکشن و 5 دقیقه پس از ساکشن لوله نای می شود.