در این مطالعه تعداد 6632 پرونده آندوسکوپی دستگاه فوقانی گوارش که توسط نگارنده بمدت 9 سال طی سالهای 1367 تا 1376 در بیمارستان شهید مباشر کاشانی همدان انجام شده بمنظور تعیین علل انسداد راه خروجی معده مورد بررسی قرار گرفته است.

اکثر بیماران مراجعین سرپائی با علائم بالینی مختلف بودند. تعداد اندکی از آنها هم بیماران بستری در بخشهای جراحی و داخلی بیمارستان بودند که بدلایل متفاوت در بخش های مربوطه بستری شده بودند. اکثر آنها 2278 نفر (35%) با تشخیص گاستریت مشخص گردیدند. 1165 نفر (6/17%) نرمال، 911 نفر (13%) گاسترودئونیت، 671 نفر (5/10%) گاستریت ناشی از ریفلاکس صفراوی، 646 نفر (5/9%) اولسر فعال دوازدهه و بقیه آمار مختلف دئودنیت، اولسر مزمن دئودنوم، اولسر معده، کانسر معده و انسداد راه خروجی معده را نشان دادند. انسداد راه خروجی معده کمترین تعداد یعنی 98 نفر(4/1%) موارد را تشکیل داده است. معیار انسداد راه خروجی معده انسداد کانال پیلوریک بوده، بطوریکه گاستروسکوپ قادر به عبور از آن و ورود به اثنی عشر نباشد. در این مطالعه شغل، جنسیت، سن، محل زندگی، علائم بالینی شامل درد اپی گاستر، سنگینی سر دل، هماتمز، تهوع و استفراغ مورد بررسی قرار گرفته و در مواردی با مطالعات مشابه خارجی مورد مقایسه قرار گرفته اند.