یکی از راههای عمده مبادله DNA میان باکتریها فرآیند کانجوگیشن یا آمیختگی
می باشد که در اثر آن خصوصیات و صفات جدیدی در باکتری گیرنده بروز می نماید. پلاسمیدهای مقاومت داروئی که توسط فرآیند فوق قابل انتقال هستند ، از نظر پزشکی بسیار مورد توجه
می باشد در این میان پلاسمیدهای مولد پنی سیلیناز که سبب تخریب آنتی بیوتیکهای گروه
پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها می شود نقش عمده ای در ایجاد مقاومت در تعدادی زیادی از باکتریها دارد.

         در این تحقیق که در سال 1371 در دزفول و اهواز صورت گرفت تعداد 300 سوش اشرشیاکلی مولد عفونت ادراری ابتدا از نظر وفور تولید انزیم پنی سیلیناز با روش سریع اسیدومتری مورد آزمایش قرار گرفتند که 95% از باکتریها واجد آنزیم مذکور بودند سپس با انجام کانجوگیشن مصنوعی روی 40 سوش از آنها میزان انتقال پلاسمید پنی سیلیناز به باکتریهایی که فاقد این پلاسمید بودند بررسی گردید که 25% سوش های مورد مطالعه این ویژگی را منتقل نمودند.