این مطالعه در مورد دو بیمار کاملا" استثنائی است که یک مورد آن خ ، دختری 6 ساله بود و بعلت مدولوبلاستومای ورمیس در تهران تحت عمل کرانیکتومی Post Fossa قرار گرفت و پس از عمل بدون اختلال سطح هوشیاری و بدون اختلال درک گفتار و بدون هیچ گونه اختلال حرکتی دچار موتیسم و پاره ای توهمات بینائی شد و CT – Scan پس از عمل توجیه کننده وضعیت وی نبود و تنها محل عمل بصورت تخلیه تومور را همراه شانت بطن به پریتوان را که قبل از عمل کار گذاشته شده بود نشان می داد.

         مورد دوم ح ـ ط ، پسری 5 ساله بود که بعلت آستروسیتوهای ناحیه ورمیس مخچه در بیمارستان مباشر همدان تحت عمل کرانیکتومی گودال خلفی قرار گرفت و پس از عمل جراحی مجددا" با هوشیاری کامل و بدون اختلال حرکت و بدون اختلال درک گفتار دچار موتیسم شد و در
CT – Scan کنترل محل تخلیه کامل تومور مشهود بود و برای این بیمار قبل از عمل تنها درناژ خارجی گذاشته شد و از شانت گذاری خودداری شده بود. ولی بطن ها بوضوح کاهش اتساع نشان  می دادند. هردو این بیماران با گذشت زمان (اولی سه ماه و دومی یکماه بعد) صحبت کردند و صحبت آنها نیز کاملا" Fluent شد.