مقدمه: در بسیاری از محیط های کاری مواجهه با گرما و روشنایی به صورت توام وجود دارد این مطالعه با هدف بررسی تاثیر توام گرما و روشنایی بر روی زمان واکنش انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1394بر روی 33 نفر از دانشجویان (16دختر و17پسر) با میانگین سنی 22/1 در اتاقک تنش حرارتی انجام شد. پارامتر زمان واکنش با استفاده از دستگاه سنجش زمان واکنش پس از 1/5 ساعت مواجهه توام با سطوح مختلف گرما (دماهای خشک c°22 و c°37 ) و سطوح مختلف روشنایی (500 ،200 و 1500 لوکس) اندازه گیری شد. داده ها با آزمون ANOVA نرم افزار 20-SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: یافته ها نشان داد که افزایش توام گرما و شدت روشنایی پس از گذشت 1/5 ساعت مواجهه، باعث اختلاف معنی دار و افزایش میانگین زمانهای واکنش ساده، تشخیصی،انتخابی دو رنگ و انتخابی دو صدا شده است (0/05˂P). نمره زمان واکنش هنگام مواجهه با دمای C°37 و شدت روشنایی 1500 لوکس دارای بیشترین مقدار و هنگام مواجهه با دمای C°22 و شدت روشنایی 1500 لوکس کمترین مقدار بود.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش توام گرما و شدت روشنایی از طریق افزایش زمان واکنش و خطای زمان واکنش افراد در هنگام انجام فعالیتهای شناختی می تواند باعث کاهش عملکرد شناختی افراد شود. بنابراین در پست های کاری که نیازمند عکس العمل سریع هستند، بهینه سازی شرایط گرما و روشنایی به منظور کاهش زمان واکنش الزامیست.