زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس استقلال و توانایی فرد را برای شرکت مؤثر در خانواده و جامعه تهدید می کند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش به روش گروه همتا بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان و انجمن بیماران مولتیپل اسکلروزیس شهر همدان در سال 1394 بود.

روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 80 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به گروه آزمون و کنترل با روش تخصیص تصادفی تقسیم شدند. 4 جلسه آموزشی هر کدام به مدت 60 دقیقه، دوبار در هفته برای گروه ها برگزار گردید. اطلاعات توسط پرسشنامه خودکارآمدی عمومی Shere قبل و بعد از مداخله از هر دو گروه جمع آوری گردید. با نرم افزار spss نسخه ی 16 و آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: بین میانگین نمرات خودکارآمدی گروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (05/0p<). که این اختلاف در گروه کنترل معنی دار نبود. اختلاف بین میانگین نمرات خودکارآمدی گروه آزمون و کنترل قبل و بعد مداخله معنی دار نبود (50/0p>).

نتیجه گیری: روش آموزش همتا توانست سطح خودکارآمدی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را افزایش داده و بهبود بخشد. میتوان از این روش به عنوان ابزار ارزشمندی جهت بهبود درمان و کنترل عوارض جسمی و روانی بیماری و همچنین افزایش خودکارآمدی این بیماران استفاده کرد.