سابقه و هدف: سواد سلامت نشان دهنده مهارت‌های شناختی و اجتماعی است که انگیزه و توانایی افراد برای کسب، دسترسی و درک روش‌های استفاده از اطلاعات جهت حفظ و ارتقاء سلامتی را تعیین می‌کند. این مطالعه با هدف سنجش میزان سواد سلامت در دانشجویان و شناسایی عوامل مؤثر بر آن در  سال تحصیلی 95-94 انجام گرفت.

مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش مقطعی بر روی 360 نفر از دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران که از طریق نمونه گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گردید. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سنجش سواد سلامت جمعیت شهری ایرانی (HELIA) جمع‌آوری گردید. داده‌های به دست آمده به کمک نسخه 21 نرم افزار SPSS و با به کارگیری آمارهای توصیفی و آزمون کای دو تحلیل شدند.

یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان 4.05±22.93سال بود. 9.2 درصد (31 نفر) سواد سلامت ناکافی، 27.6درصد (94 نفر) سواد سلامت نه چندان ناکافی، 42.6 درصد (145 نفر) سواد سلامت کافی و 19.7 درصد (67 نفر) سواد سلامت عالی داشتند. سواد سلامت ارتباط معنی‌داری با جنسیت و درآمد ماهیانه خانواده دانشجویان داشت (P<0.001).

نتیجه گیری: با توجه به محدود بودن سواد سلامت در تعداد زیادی از دانشجویان، لازم است برنامه‌های آموزشی متناسب با سطح سواد سلامت و علائق رسانه‌ای آنان، طراحی شوند.