|
|
پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۲۵، شماره ۳، صفحات ۱۶۵-۱۶۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه دو روش بیومتری التراسوند (Ultrasound) و لنستار (Lenstar) در تعیین طول محور چشم و میزان عیب انکساری پس از عمل جراحی کاتاراکت |
|
| چکیده فارسی مقاله |
سابقه و هدف: بیومتری به معنای اندازه‌گیری طول محوری چشم (Axial Length) و ضخامت ساختارهای داخل چشم است که به‌طور معمول برای تمام بیماران قبل از جراحی کاتاراکت انجام می‌شود. دقت داده‌های بیومتری به‌طور مستقیم با وضعیت انکساری پس از جراحی چشم ارتباط دارد. التراسوند (Ultrasound) و اپتیکال لنستار (Lenstar) دو روش بیومتری چشمی مورد استفاده برای تعیین قدرت لنز داخل چشمی با مزایا و معایب مخصوص به خود هستند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف مقایسه این دو روش در تعیین طول محور چشم و میزان عیب انکساری پس از عمل جراحی کاتاراکت انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه که به‌صورت توصیفی- مقطعی انجام شد، 372 بیمار مبتلا به آب‌مروارید به‌صورت تصادفی به دو گروه التراسوند و لنستار تقسیم شدند. باید خاطرنشان ساخت که در مورد 17 بیمار به دلیل بالغ و متراکم‌بودن (Mature & Dense) کاتاراکت، امکان بیومتری لنستار وجود نداشت؛ از این رو این افراد از مطالعه خارج شدند. از 355 بیمار باقی‌مانده، 186 نفر با استفاده از روش التراسوند و 169 نفر از طریق روش لنستار مورد بررسی قرار گرفتند. لازم به ذکر است که بیماران 6-4 هفته پس از جراحی به‌منظور تعیین عیوب انکساری بررسی شدند. در ادامه، میانگین قدر مطلق عیوب انکساری پس از عمل در دو گروه با استفاده از آزمون آماری Paired t-test مقایسه گردید. یافته‌ها: میانگین قدر مطلق عیوب انکساری قبل از عمل در گروه التراسوند 93/3±38/2 و در گروه لنستار 68/2±19/2 دیوپتر بود که بین این دو گروه از نظر عیب انکساری قبل از عمل اختلاف معناداری وجود نداشت (2/0P=). همچنین، میانگین طول محوری چشم بر حسب میلی‌متر در روش التراسوند 19/1±10/23 و در روش لنستار 17/1±34/23 بود که بین این دو گروه از این نظر نیز اختلاف معناداری به‌دست نیامد (96/0P=). از سوی دیگر، میانگین قدر مطلق عیب انکساری پس از عمل در گروه التراسوند 45/0±56/0 و در گروه لنستار 38/0±51/0 دیوپتر بود. شایان ذکر است که این دو گروه از نظر میانگین قدر مطلق عیب انکساری پس از عمل تفاوت معناداری نداشتند (11/0P=). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تفاوت قابل توجهی بین دو روش بیومتری التراسوند و لنستار در تعیین طول محور چشم و میزان قدر مطلق عیوب انکساری پس از جراحی کاتاراکت وجود ندارد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
آب‌مروارید، بیومتری، خطای شکست نور |
|
| عنوان انگلیسی |
Comparison of Ultrasound and Lenstar Biometry Methods in Determining Axial Length and Refractive Error after Cataract Surgery |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background and Objective: Ocular biometry refers to the measurement of the axial length of the eye and thickness of the intraocular structures. This process is routinely performed for all patients before cataract surgery. The accuracy of the biometric data is directly associated with the refractive status after cataract surgery. Currently, two methods of biometry, namely ultrasound and optical biometry, are used to calculate the intraocular lens power. The purpose of this study was to compare the Lenstar and ultrasound biometry methods in determining the axis length and refractive error after cataract surgery. Materials and Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted on 372 patients with cataract. The study population was randomly divided into two groups of Lenstar and ultrasound based on the biometry methods they received. A total of 17 patients were excluded from the study due to having mature and dense cataract. Therefore, the study was continued with 355 patients, 186 and 169 cases of whom were managed with ultrasound and Lenstar biometry methods, respectively. Postoperative refractive errors were evaluated in each patient 4-6 weeks after the surgery. The two groups were compared in terms of the mean absolute refractive error using paired sample t-test. Results: The mean absolute refractive errors before the surgery were obtained as 2.38±3.93 and 2.19±2.68 diopter in the ultrasound and Lenstar groups, respectively, which were not significantly different between the two groups (P=0.2). The mean axial lengths of the eye were 23.10±1.19 and 23.34±1.17 mm in the ultrasound and Lenstar groups, respectively. The two groups showed no significant difference in this regard (P=0.96). After the operation, the mean absolute refractive errors in the ultrasound and Lenstar groups were 0.56±0.45 and 0.51±0.38 diopter, respectively. This variable was not significantly different between the two groups after the surgery (P=0.11). Conclusion: The findings of this study revealed no significant difference between the ultrasound and Lenstar biometry methods in terms of determining the axis length and mean absolute refractive error after cataract surgery. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Biometry, Cataract, Refractive Error |
|
| نویسندگان مقاله |
فاطمه اسلامی | Fatemeh Eslami
دانشگاه علوم پزشکی همدان
مهدی علیزاده | Mehdi Alizadeh
Assistant Professor, Department of Ophthalmology, School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
استادیار، گروه چشم پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
فاطمه کوثری | Fatemeh Kosari
دانشگاه علوم پزشکی همدان
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-12-454-1&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/126/article-126-1170328.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|