پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۲۷، شماره ۳، صفحات ۱۳۳-۱۳۹
عنوان فارسی مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: بر اساس نتایج برخی مطالعات، سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی باعث افزایش موفقیت حاملگی در زنان نابارور می‌شود. در این مطالعه تأثیر دو روش درمانی تجویز سلولَ‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین مقایسه شدند. مواد و روش‌‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی 40 زن کاندید لقاح خارج رحمی (IVF) با شکست مکرر لانه‌گزینی مراجعه‌کننده به بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1398 انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه A و B تقسیم شدند. در گروه A از سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و در گروه B قبل از انتقال از خون اتولوگ پلاسمای غنی از پلاکت استفاده شد. فراوانی بروز حاملگی شیمیایی و بالینی در هر دو گروه اندازه‌گیری و با نرم‌افزار STATA نگارش 14 در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: در گروه A و B به ترتیب میانگین سن زنان 5/32 و 4/34 سال (203/0=P) و میانگین مدت نازایی 1/9 و 5/8 سال بود (747/0=P). متوسط تعداد تخمک گرفته‌شده 5/11 ± 4/15 و 9/8± 9/12 عدد (439/0=P)، متوسط تعداد جنین تشکیل‌شده 2/6 ± 1/7 و 8/3± 8/5 (427/0=P) و جنین منتقل‌شده 7/0 ± 3/2 و 6/0 ± 3/2 بود (00/1=P). میزان حاملگی شیمایی در گروه A و B به ترتیب 15 و 25 درصد (619/0=P) و حاملگی بالینی 15 و 20 درصد (581/0=P) بود. نتیجه‌گیری: در زنان کاندید لقاح خارج‌ رحمی با شکست مکرر لانه‌گزینی، تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت پس از انتقال جنین روی پیامد بارداری نتایج مشابهی داشتند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پلاسمای غنی از پلاکت، سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی، شکست لانه‌گزینی
عنوان انگلیسی Comparison of the Activated Peripheral Blood Mononuclear Cells with Human Placental Gonadotropin Method with Platelet-Rich Plasma on Pregnancy Success Rate after Embryo Transfer
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: According to the results of some studies, peripheral blood mononuclear cells activated with human placental gonadotropin increase the success rate of pregnancy in infertile women. This study aimed to compare the effect of two treatment methods of peripheral blood mononuclear cells activated with human placental gonadotropin and platelet-rich plasma on the success rate of pregnancy after embryo transfer. Materials and Methods: This randomized clinical trial was conducted on 40 females with repeated implantation failure who were candidates for in vitro fertilization (IVF) and referred to Fatemieh Hospital, Hamadan, Iran, in 2019. Subsequently, they were randomly assigned to two groups of A and B. Peripheral blood mononuclear cells activated with human placental gonadotropin were utilized in group A, and group B received platelet-rich plasma autologous blood before transfusion. The incidence of chemical and clinical pregnancies was measured in both groups. Moreover, the data were analyzed in Stata software (version 14), and a p-value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: The mean ages and duration of the infertility of the females were 32.5 and 34.4 years (P=0.203), as well as 9.1 and 8.5 years (P=0.747) in groups A and B, respectively. Moreover, the mean numbers of the obtained ovum, embryos formed, and transferred embryos were 15.4±11.5 and 12.9±8.9 (P=0.439), 7.1±6.2 and 5.8±3.8 (P=0.427), as well as 2.3±0.7 and 2.3±0.6 (P=1.00) in groups A and B, respectively. Furthermore, the rates of chemical pregnancies were 15% and 25% (P=0.619), and clinical pregnancies were 15% and 20% (P=0.581) in groups A and B, respectively. Conclusion: The administration of human placental gonadotropin-activated peripheral blood cells showed similar results on pregnancy outcome with platelet-rich plasma after an embryo transfer in females who were candidates for IVF with repeated implantation failure.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Implantation Failure, Peripheral Blood Mono nuclear Cells, Platelet-rich Plasma
نویسندگان مقاله مهناز یاونگی | Mahnaz Yanangi
Associate Professor of Obstetrics and Gynecology Endometrium and Endometriosis Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran


طیبه آرتیمانی | Tayebe Artimani
Associate Professor of Reproductive Biology Endometrium and Endometriosis Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran


نرگس ساجدی | Narges Sajedi
Resident Candidate in Obstetrics and Gynecology, School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran


جلال پورالعجل | Jalal Poorolajal
Assistant Professor, Department of Epidemiology, School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran


فرانک پورمنصف | Faranak Pour Monsef
BSc in Midwifery, Fatemieh Hospital, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
نشانی اینترنتی http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-12-1755-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده زنان و مامایی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات