مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا، جلد ۲۵، شماره ۲، صفحات ۵۴-۶۰
عنوان فارسی بررسی اثربخشی آموزش خودمراقبتی بر سالمت جسمی و روانی در بیماران دیابتی نوع ۲
چکیده فارسی مقاله مقدمه: مراقبت از خود، نقش ویژه ای در مراقبت از بیماری های مزمن دارد. رعایت فعالیت های خودمراقبتی تاثیر زیادی بر عملکرد جسمی و روانی بیماران مبتلا به دیابت دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش خودمراقبتی بر سلامت جسمی و روانی در بیماران دیابتی نوع II انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه ها بصورت در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه کنترل (40نفر) و مداخله (40نفر) تقسیم شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی عمومی(SF36) و جمعیت شناختی در طی قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه استفاده گردید. گروه مداخله در طی 8 جلسه تحت آموزش خود مراقبتی (پاور پوینت، پمفلت، کتابچه) قرار گرفتند. سنجش مجدد افراد سه ماه بعد از انجام مداخله صورت گرفت و نتایج توسط نرم افزار spss16 و آزمون تی تست و خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: قبل از انجام مداخله، میانگین کلی کیفیت زندگی 20.82±34/59 در گروه مداخله و 21.87±66/57 در گروه کنترل بود (31/0= p). پس از انجام مداخله این میانگین به 18/18±18/73 در گروه مداخله و 72/20±05/60 در گروه کنترل رسید (001/0= p).   نتیجه گیری: آموزش خود مراقبتی موجب  افزایش آگاهی فرد دیابتی در رابطه با مسایل مختلف دیابت، بهبود سلامت جسمی و روانی و همچنین افزایش کیفیت و طول مدت زندگی بیماران می شود. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابت، آموزش، خود مراقبتی، کیفیت زندگی
عنوان انگلیسی Effectiveness of self-care training on physical and mental health of patients with diabetic type 2
چکیده انگلیسی مقاله Background: Self-care, play an important role in the care of chronic diseases. Adherences to self- care activities have an effect on the physical and psychological care of patients with diabetes. This study aimed to determine Effectiveness of self-care training on physical and mental health of diabetic patients was conducted. Method: Before and after quasi-experimental study was performed on patients with diabetes were referred to the Diabetes Association Urmia Samples were selected by convenience and then randomly assigned to intervention (40) and control (40) groups. Collect data were used by the general quality of life questionnaire (SF 36) and demographic, before and after the intervention in both groups. The intervention groups received 8 sessions of training in self-care (PowerPoint, pamphlets, and booklets). Re-assessed was done three months after the intervention. And results were analyzed by SPSS software version 16, t-test and chi-square. Results: total mean of quality of life before intervention, was (59/34±20/82) in Intervention group and (57/66±20/87) in control group (P=0/31). After intervention, total mean of quality of life was (73/18±18/18) in Intervention group and (60/05±20/72) in control group (P=0/001). Conclusion: Diabetes self-care training to increase individual awareness about diabetes issues, improve physical and mental health as well as increase the quality and length of life of patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Diabetes, Self-care, quality of life, training
نویسندگان مقاله شمس الدین شمس | shams aldine shams
nursing and midwifery school
دانشکده پرستاری

یاسر مرادی | yaser moradi
nursing and midwifery school
دانشکده پرستاری

محمدرضا ذاکر | mohammad reza zaker
nursing and midwifery school
دانشکده پرستاری

نشانی اینترنتی http://nmj.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-526-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/212/article-212-449241.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده پرستاری
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات