پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۲۲، شماره ۱، صفحات ۳۰-۳۶
عنوان فارسی بررسی میزان ماندگاری در درمان نگهدارنده با متادون در بیماران مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان بهاران زاهدان
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف : وابستگی به مواد مخدر معضل همه جانبه بهداشتی، اجتماعی و سیاسی جهان از قدیم تا حال بوده است. اقدامات پیشگیرانه ودرمانی، پیشرفت چندان موفقیت آمیز و نتیجه بخش برای کنترل این آسیب روانی – اجتماعی نداشته است. موثرترین درمان آگونیست مواد مخدر، درمان نگهدارنده با متادون هم در جهت درمان وابستگی به مواد و هم کاهش آسیب می باشد، اما همکاری معتادین به مواد مخدر در ادامه این روش درمانی و ماندگاری برآن، چالش بزرگ دستگاههای دست اندر کار این روش درمانی است. به همین منظور این مطالعه باهدف تعیین میزان ماندگاری بر درمان نگهدارنده با متادون انجام گرفته است. روش کار: این مطالعه تحلیلی به روش کوهورت گذشته نگر بوده و جامعه مورد بررسی آن کلیه بیمارانی بوده اند که در کلینیک بیمارستان بهاران زاهدان در سالهای 91-1390 تحت درمان نگهدارنده با متادون قرار گرفته اند .اطلاعات لازم پس از جمع آوری از پرونده بیماران در محیط نرم افزاری SPSS به کامپیوتر داده شد و جداول و شاخص های مورد نیاز تهیه و از آزمونهای آماری Chi-square و روش تحلیل بقاء (Survival analysis) شامل Log-Rank و منحنی های کاپلان – مایر استفاده گردید. نتایج: پرونده های بررسی شده متعلق به 912 بیمار دارای میانگین سنی 34.67 سال و انحراف استاندارد 10.88 و دامنه ی سنی 15-86 سال بودند. 735 نفر مرد و 177 نفر زن بودند. متوسط زمان ماندگاری 5.5 ماه و درصد ماندگاری 35.4% بود. از نظر مدت مصرف مواد مخدر دارای کمینه ی 2 ماه و بیشینه ی 60 سال و میانگین 11 سال و 4 ماه و انحراف استاندارد 8.41 بودند.داده ها با آزمون آماری ارزیابی شد که با 0.041 = P معنی دار بود. درصد ماندگاری در مراجعه کنندگان به دلایل فردی 36.2% ، دلیل خانوادگی 35.3% و دلایل قانونی 14.8% بود، نتایج با آزمون آماری بررسی شد که دارای 0.689 = Pبود. دوزهای درمانی بیشتر از 60 میلیگرم متادون در روز با افزایش ماندگاری همراه بود. نتیجه نهایی: افزایش سن، وضعیت شغلی، نوع ماده ی مصرفی، سطح تحصیلات، مدت مصرف مواد مخدر، روش سوء مصرف مواد و دوز روزانه ی متادون با میزان ماندگاری مرتبط بود به گونه ای که با افزایش دوز میزان ماندگاری افزایش می یافت. علیرغم کمتر بودن میزان ماندگاری بر درمان در این مطالعه نسبت به نتایج مطالعات دیگر می توان نتیجه گرفت که این روش درمانی می تواند روشی موثر در کنترل وابستگی به مواد باشد. بنابراین با تاکید بر هرکدام از عوامل مذکور میتوان اقدامات موثری در جهت افزایش پذیرش درمان از سوی بیماران و ماندگاری بردرمان انجام داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ارودرمانی ، متادون ، وابستگی به مواد
عنوان انگلیسی Evaluation of Retention in Methadone Treatment in Patients Attending Baharan Hospital Clinic in Zahedan City
چکیده انگلیسی مقاله Introduction & Objectives: Substance abuse and opioid dependency refers to hazardous use of psychoactive substance .Prevention and treatment of opiate dependence has not been success-ful. Most effective drug in agonist treatment of opiates is methadone maintenance therapy (MMT).But the lack of cooperation of addicts in methadone maintenance therapy has always been a big problem to continue. The purpose of this study is to investigate the retention in the MMT. Materials & Methods: This historical cohort study analyzed the medical records of patients of Baharan hospital in Zahedan. All 912 cases of methadone maintenance clinic of Baharan hos-pital in Zahedan 2011-2012 were studied and the data were analyzed using SPSS. Tables and indexes were analyzed by the Chi-square test and survival curves were plotted using Kaplan–Meier method and analyzed by Log-Rank test. Results: This study reviewed records from 912 patients with a mean age of 34.67% and stan-dard deviation of 10.88 and the range of 15-86 years. 735 were male and 177 ware female. 1-moth retention rate was 71%, 3 months was 59%, 6 months was 47%, 1 year was 30% and 2 years was 17%. Kaplan-Meier median survival time of 8 months was estimated by relationship. Doses higher than 60 mg/d of methadone was associated with increased survival on MMT. Conclusion: Age increase, increase of employment time, increasing of the duration of drug abuse, increasing the daily dose of methadone, oral substance abuse increased retention rate and heroin abuse and smoking were associated with decrease retention rate of methadone maintenance therapy. So, with an emphasis on each of these factors effective steps can be taken to improve the cooperation of patients in MMT.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Drug Dependency , Drug Therapy , Methadone
نویسندگان مقاله محمد داود محبی | mohammad davod mohebi


نرجس سرگلزایی | narjes sargolzei


امیر ادیبی | amir adibi


نشانی اینترنتی http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-29&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات