|
|
پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۱۷، شماره ۲، صفحات ۱۱-۱۶
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی اثر متفورمین در کنترل قند خون بیماران جوان مبتلا به دیابت نوع یک |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و هدف: کنترل متابولیک در بیماران دیابتی نوع یک در دوران بلوغ به علت افزایش مقاومت به انسولین دچار اختلال می‌شود لذا آن گونه که بعضی مطالعات نشان داده اند، یک روش درمانی مانند افزودن متفورمین به انسولین ممکن است در بهبود کنترل قند خون و وضعیت متابولیک این بیماران مفید باشد. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین اثر افزودن متفورمین به انسولین در کنترل قند خون بیماران جوان مبتلا به دیابت نوع یک انجام شد. روش کار: این کارآزمایی بالینی کنترل شده سه سوکور بر روی 32 بیمار به مدت 3 ماه انجام شد. بیماران در دو گروه 16 نفری متفورمین و پلاسبو قرار گرفتند. متفورمین و دارونما براساس وزن به رژیم درمانی آنان افزوده شده و در طول 3 ماه بیماران ماهی یک بار ویزیت و هفته ای یکبار پایش تلفنی شدند. در نهایت وزن، شاخص توده بدنی (BMI) و دوزاژ انسولین، قند خون ناشتا (FBS)، HbA1C، تری گلسیرید (TG)، کلسترول و LDL در هر گروه مقایسه شدند. داده ها با آزمون های آماری تی، مجذور کای و دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میانگین FBS بعد از مطالعه در گروه متفورمین (113.56±14.9 میلی گرم بر دسی لیتر) به طور معنی داری پایین تر از گروه دارونما ( mg/dl132.94±17.21) بود (0.02=P). همچنین TG بعد از مطالعه در گروه متفورمین (87.94±13.45) به طور معنی داری پایین تر از گروه دارونما (99.5±14.88) بود (0.028=P). میانگین سایر متغیرها شامل BMI، دوزاژ انسولین،HbA1C، کلسترول و LDL در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی‌داری با هم نداشتند. نتیجه‌نهایی: افزودن متفورمین به انسولین در درمان بیماران دیابتی نوع یک در سنین بلوغ می‌تواند موجب کاهش و کنترل بهتر FBS و TG شود اما تأثیر قابل ملاحظه‌ای در BMI و کاهش دوزاژ انسولین و کلسترول و LDL و HbA1C ندارد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
دیابت نوع یک ، قند خون ، متفورمین ، مقاومت به انسولین |
|
| عنوان انگلیسی |
The Effect of Metformine on Glucose Control in Patients with Diabetes Type 1 |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction & Objective: Metabolic control in adolescents with type 1 DM who are in pubertal period will be impaired, thus finding a therapeutic strategy such as adding metformin to insulin to reduce insulin resistance will be useful in blood glucose control and metabolic state improvement. Materials & Methods: This was a randomized double blind placebo controlled 3-month trial metformin therapy in 32 adolescents with type 1 DM. These patients were divided in two groups of metformin and placebo and treated with metformin and placebo for 3-months. Their HbA1C, FBS, Insulin dosage, TG, Cholesterol, and LDL were measured at the initiation and end of the treatment. Results: After the study there was a significant improvement of FBS and TG in metformin group versus placebo group (P=0.02 and P=0.028 in order). But, there was not significant difference in other variables such as BMI, insulin dosage, HbA1C, Cholesterol and LDL between the two groups. Conclusion: Metformin treatment in teenagers with type1 DM who are in pubertal period will improve the control of FBS and lowers TG but has not any significant effect on HbA1C, BMI, insulin dosage, Cholesterol and LDL. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
امیر ضیایی | amir ziaee
نوید محمدی | navid mohammadi
همایون شیخ الاسلامی | homayoon sheikholeslami
زهره یزدی | zohreh yazdi
بهرنگ معتمد | behrang motamed
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-247&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|