|
|
پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۱۴، شماره ۱، صفحات ۱۷-۲۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
تاثیر قندهای مونوساکاریدی بر شدت بیماریزایی آکانتامبای جدا شده از بیماران مبتلا به کراتیت آکانتامبائی درمحیط کشت سلولی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و هدف: آکانتامبا آمیبی با زندگی آزاد است. که در آب، خاک، هوا و حتی بینی و حلق انسان یافت می شود. آکانتامبا در افراد دارای نقص سیستم ایمنی و بیماران ایدزی می تواند باعث انسفالیت گرانولوماتوزی و در افراد استفاده کننده از لنز باعث ایجاد کراتیت شود. گونه های بیماریزای آکانتامبا دارای گیرنده های پروتئینی بنام ( Mannose binding protein) MBP هستند که از طریق آنها به گلیکو پروتئین های حاوی مانوز در غشاء سلول های هدف می چسبند. اتصال آکانتامبا به سلول های هدف باعث تحریک ترشح پروتئازهایی می شود که اصلی ترین آنها پروتئینی بنام (Mannose induced protein 133) MIP-133 است. مانوز اگزوژن در شرایط in vitro اتصال آکانتامبا را مهار می کند ولی با تحریک ترشح MIP-133 بیماریزائی آکانتامبا را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر غلظت های مختلف قندهای مونوساکاریدی بر شدت بیماریزایی آکانتامبای جدا شده از بیماران مبتلا به کراتیت آکانتامبایی در محیط کشت سلولی هلا در زمان های مختلف می باشد. روش کار: در این مطالعه که از نوع مطالعات تجربی است ، ایزوله آکانتامبا در محیط کشت سلولی هلا کشت داده شد و قندهای گلوکز، مانوز و گالاکتوز با غلظت های نهایی 100، 50، 10، 1 و 0.1 میلی مولار به پلیت ها افزوده شد. پلیتها پس از گذشت 8، 16، 32، 48 و 72 ساعت از کشت انگل در سلول با میکروسکوب معکوس بررسی شدند. نتایج: نتایج نشان دادند که مانوز با غلظت 100 میلی مولار بیشترین تاثیر را در افزایش اثرات سایتوپاتیک آکانتامبا دارد، همچنین گالاکتوز با غلظت 100 میلی مولار پس از گذشت 32 ساعت از کشت اثرات سایتوپاتیک آکانتامبا را افزایش داد. نتیجه نهایی: اضافه کردن قند های مانوز و گالاکتوز به محیط کشت سلولی هلای حاوی آکانتامبا بیماری زایی انگل را بصورت چشمگیر افزایش می دهد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
In vitro Effect of Monosaccharides on the Virulence of Acanthamoeba Isolated from Patients with Amoebic Keratitis |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction & Objective: Acanthamoeba is free-living amoeba that is found in soil, water, air as well as in human pharynx. Acanthamoeba is causative agent of granulomatose amoebic encephalitis (GAE) in immunosuppressed and AIDS individuals and amoebic keratitis in people who use the lens. Pathogenic species of Acanthamoeba have protein receptors named mannose binding protein (MBP). Acanthamoeba via MBP adhere to the glycoproteins included mannose. Acanthamoeba adhesion to the target cells induces a protease secretion is called mannose inducing protein-133 (MIP-133). Exogense mannose can inhibit the adherence of Acanthamoeba also, it can increase the cytopathatic effect (CPE) through increase the secretion of MIP-133. In the present work, the effect of monosaccharides on the virulance of Acanthamoeba isolated from patient with amoebic keratitis, in HeLa cell culture was investigated. Materials & Methods: The isolates were cultured in HeLa cell culture, then 100, 50, 10, 1 and 0.1 mM of galactose, glucose and mannose were added to plates. Plates were observed with invert microscope in 8, 16, 32, 48, and 72 hours after culture. Results: Data implicated that mannose (100 mM ) showed the highest effect on increasing cytopathy of Acanthamoeba in HeLa cell culture. Meanwhile, galactose (100 mM) increased the virulence of Acanthamoeba in the cell culture after 32 hours. Conclusion: Adding mannose and galactose to HeLa cell culture contain Acanthamoeba can increase the virulence of the parasite significantly. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
یحیی معروفی | yahya maoofi
عبدالحسین دلیمی اصل | abdolhosein dalimi asl
فاطمه غفاری فر | fatemeh ghaffari far
فریبا خوش زبان | fariba khoshzaban
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-396&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|