پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۱۳، شماره ۳، صفحات ۳۵-۳۸
عنوان فارسی مقایسه اختلاف میزان حرکت آرنج در دو روش جراحی جانبی و خلفی برای درمان شکستگی های سوپراکوندیلار نوع سوم بازو
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: شکستگی سوپرا کندیلار بازو در کودکان 8-5 سال شایع است. و عوارض عصبی و عروقی در آن بیشتر از سایر شکستگیهاست. درمان شکستگی باجااندازی به طریقه جراحی و به دو روش خلفی و جانبی (خارجی) صورت میگیرد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر بخشی دو روش جراحی فوق بر روی دامنه حرکات آرنج در شکستگی سوپرا کندیلار جا بجا انجام گرفت. روش کار: مطالعه حاضر از نوع کار آزمائی بالینی میباشد. که جامعه آماری آنرا 50 بیمار با سن 12-5 سال با شکستگی سوپراکوندیلار نوع سوم آرنج تشکیل میداد. بیماران بطور تصادفی با یکی از دو روش خلفی یا جانبی تحت عمل جراحی قرار گرفتند ، میانگین دامنه حرکات مفصل آرنج دست شکسته هر گروه در سه نوبت بعد از عمل جراحی ودرمان اندازه گیری شد. و با میانگین دامنه حرکات مفصل آرنج سالم همان گروه (گروه شاهد) مقایسه شد. اطلاعات بدست آمده با نرم افزار SPSS و آزمون آماری t-test مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته های مطالعه نشان داد که میانگین دامنه حرکات مفصل آرنج شکسته درمقایسه با آرنجهای سالم در هفته های سوم و ششم در روش جانبی بطور معنی داری از روش خلفی بهتربود (p=0.002).در هفته دوازدهم مقایسه میانگین دامنه حرکات آرنجهای عمل شده در دو روش خلفی وجانبی با آرنجهای سالم اختلاف آماری معنی داری نشان نداد .(p=0.4) نتیجه نهائی: میتوان گفت روش جراحی جانبی از نظر ایجاد خشکی آرنج نسبت به اپروچ خلفی مزیت وبرتری ندارد , بلکه از نظر سادگی انجام و احتمال کمتر ایجاد آسیبهای عصبی- عروقی اپروچ خلفی روش بهتری است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله جراحی ، شکستگی های بازو
عنوان انگلیسی Comparison the Movement of Elbow in Two Surgical Methods of Lateral and Posterior in Treatment of Type III Supracondylar Humeral Fractures
چکیده انگلیسی مقاله Introduction & Objective: Supra condylar humeral fractures are frequent in children at 5-8 years old and its neurovascular complications are more than other fractures. Treatment of displaced fractures (type3) is surgical with open reduction and internal fixation, through posterior, medial, lateral or anterior approach. This study is performed for comparison of the effect of posterior or lateral approach over range of movement of elbow in type 3 supra condylar humeral fractures that were treated with open reduction and internal fixation. Materials & Methods: This study was clinical trial and the studied subjects were consisted of 50 patients at 5-12 years old with type 3 of supra condylar humeral fractures. Patients were operated randomly by one of posterior or lateral approaches. Average range of movement of operated elbows in each group were measured post operatively 3 times and compared with un-injured elbows at the same patient. Information was analyzed using t-test and SPSS soft ware. Results: Our findings showed that average range of movement at operated elbows in comparison with normal elbow at 3rd and 6th wks post operatively were meaningfully better in elbows operated through lateral approach (p=0.002) but at 12th week of postoperative the average range of motion at both groups did not have any meaning full statistical difference (p=0.4). Conclusion: The lateral approach does not have any superiority over posterior approach in post operative limitation of range of movement of elbows. However due to simplicity and lesser neurovascular complication posterior approach is better than lateral approach.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Humeral Fractures , Surgery
نویسندگان مقاله حسن کیهان شکوه | hasan keihan shokoh


اسفندیار سپنتا | esfandiar sepanta


محمدحسین عظیمیان | mohammad hosein azimian


نشانی اینترنتی http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-425&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات