|
|
پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۱۳، شماره ۱، صفحات ۵-۱۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
مطالعه ایمونوهیستوشیمیایی تغییرات کلاژن نوع IV در غشای پایه کلافه های گلومرولی در موشهای دیابتی نژاد Balb/c |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و هدف: ماده خارج سلولی دارای ماکرومولکولهای متعددی است که از آن جمله می توان به ترکیباتی از قبیل انواع کلاژن اشاره نمود. از آنجا که کلاژن نوع IV نقش تعیین کننده ای در تشکیل غشای پایه و بافت مزانشیال گلومرولهای کلیوی ایفا می نماید, استرس های اکسیداتیو ناشی از محیط های هیپر گلیسمیک یکی از عواملی است که می تواند با تاثیر گذاری بر افزایش سنتز این نوع کلاژن روند فیلتراسیون گلومرولی را تحت تاثیر قرار دهد و از این طریق بر ساختمان بافتی و عملکرد کلیه ها تاثیر بگذارد. لذا در پژوهش حاضر سعی گردیده است تا تغییرات ناشی از دیابت در میزان کلاژن غشای پایه کلافه های گلومرولی مورد مطالعه و ارزیابی قرار گیرد. روش کار : برای این مطالعه تجربی از 24 موش نر دو ماهه نژاد balb/c استفاده شد که بطور تصادفی به دو گروه تجربی و دو گروه کنترل 1 و 2 تقسیم شدند. در مرحله بعد سلولهای بتای جزایر لانگرهانس پانکراس نمونه های مربوط به گروههای تجربی با استفاده از تزریق mg/kg160 آلوکسان تخریب گردید و گروههای کنترل بدون دریافت آلوکسان بصورت دست نخورده باقی ماندند. سپس به منظور بررسی تفاوت تغییرات کوتاه مدت و دراز مدت تاثیر دیابت بر کلیه و مقایسه آن با گروههای کنترل با استفاده از آنتی بادی مونوکلونال که بر علیه کلاژن نوع IV به کار گرفته شد, تغییرات غشای پایه گلومرولهای کلیوی در گروه تجربی1 و کنترل 1 پس از 8 هفته و گروه تجربی2 و کنترل 2 پس از 16 هفته از شروع دیابت مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه بر این, حجم کلافه های گلومرولی نیز با استفاده از تکنیک های استریولوژیکی, در گروههای تجربی وکنترل مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج : یافته های این پژوهش نشان داد که هرچند تفاوت قابل ملاحظه ای بین گروههای تجربی و کنترل 1 وجود ندارد اما در مقایسه بین گروههای تجربی و کنترل 2 این اختلاف معنی دار است. بر این اساس واکنش غشای پایه کلافه های گلومرولی نمونه های دیابتیک نسبت به آنتی بادی کلاژن نوع IVمثبت و ضخامت غشای پایه کلافه های گلومرولی نیز در گروه دیابتیک 16 هفته ای نسبت به سایر گروهها به شکل معنی داری نسبت به گروه کنترل و تجربی 1 نیز افزایش یافته است (p< 0.05) در حالیکه این تفاوت بین گروه کنترل و گروه دیابتیک 8 هفته ای معنی دار به نظر نمی رسد. علاوه بر این در اندازه گیری کلافه های گلومرولی افزایش حجم مشخصی در بافت مزانژیال گروه 16 هفته ای دیده می شود (106&mum3x4.635∓0.289) که این تغییر حجم در گروه 8 هفته ای (106&mum3x3.504∓0.189) و کنترل (106&mum3x3.422∓0.140) معنی دار به نظر نمی رسد. نتیجه نهائی : ابتلا به دیابت در دراز مدت می تواند از طریق واکنش بافت مزانژیال و غشای پایه گلومرول ها و توبول های کلیوی در مقابله با غلظت بالای گلوکز به ترشح بیش از حد کلاژن نوع IV منجر شود که این موضوع به سهم خود به افزایش حجم کلافه ای و کاهش فیلتراسیون گلومرولی کمک می نماید. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
دیابت شیرین ، غشای پایه گلومرولی ، کلاژن نوع IV ، موش |
|
| عنوان انگلیسی |
Immunohistochmical Study of Glomerular Mesengial Collagen IV Expression in Diabetic Balb/c Mice |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction & Objective: Extra-cellular matrix and basement membrane play important roles in many developmental phenamenon during development and after birth. Among the components of the basement membrane, collagen fibers specially type IV, are the most important part of this area. As kidney is one of the target organs in diabetes mellitus and diabetic nephropathy is a major cause of end stage-renal disease and result an increase in morbidity and mortality of effected individuals, therefore early diagnosis leads to better treatment. The aim of this investigation was to study the primary diagnostic parameters by special regards to collagen IV fibers. Materials & Methods: In this study, 24 male balb/c mice were divided into experimental and control groups. In experimental group, the beta cells of Langerhance were chemically destroyed by an injection of 160 mg/kg alloxan and subdivided in experimental groups 1 and 2. Controls were kept untreated. Experimental group 1and 2 were sacrified 8 and 16 weeks after treatment with alloxan respectively. The same procedure was performed for control group. Immunohistochmical studies were carried out using monocolonal antibody against collagen type IV in Glomeruli. In addition, using morphometrical and stereological methods the volume of the glumerles was compared in all groups. Results: Our finding showed that in experimental groups with special regards in 16 weeks diabetic mice, the rate of collagen type IV in basement membrane around the parietal layer of Bowman capsule, mesangial cells and endothelium of capillary in glomerules increased significantly compared to controls and experimental group 1 (p< 0.05), while there was not a significant difference among experimental group 2 and controls. Our data also revealed that the number of mesangial cells as well as glomerular volume increased significantly in experimental 2 (4.635±0.289×106µm3) compared to experimental 1 (3.504±0.189×106µm3) and controls (3.422±0.140×106µm3). Conclusion: This study indicated that any increase in the amount of collagen type IV in glomerules as well as mesangial cells and glomeruli volume which may happen early in diabetes mellitus, could be able to affect the physiology of the kidneys and it is a helpful tool for early diagnosis of affected kidney. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
مهدی جلالی | mahdi jalali
محمدرضا نیکروش | mohammad reza nikravesh
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-444&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|