پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۳، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی وضعیت عفونتهای قارچی سطحی جلدی در مراجعین به درمانگاه پوست بیمارستان سینا همدان (از سال ۱۳۷۰ لغایت ۱۳۷۳)
چکیده فارسی مقاله هدف: تعیین وضعیت عفونتهای قارچی سطحی جلدی در مراجعین به درمانگاه پوست بیمارستان سینا همدان از سال 1370 لغایت 1373. جامعه: بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست که برای تائید تشخیص ، به آزمایشگاه ارجاع می شدند. روش تحقیق: گذشته نگر ، توصیفی ( با بهره گیری از دفاتر آزمایشگاه) یافته ها: از 15498 نفر که به درمانگاه پوست مراجعه داشتند 1562 (10%) مشکوک به ابتلا به عفونتهای قارچی بودند که آزمایشگاه تنها 559 نفر از این تعداد را بیمار تشخیص داد . در این بیماران فراوانی درماتوفیتوزیس 4/91% بود. معمولترین شکل بالینی درماتوفیتوز ، کچلی سر (4/62%) ، کچلی بدن(9/19%) و شایعترین عوامل درماتوفیتوز ، ترایکوفیتون وروکوزوم با (4/29%) ، ت.شوئن – لاینی با (8/16%) و م.کانیس با (2/11%) بود. معمولترین عوامل اکتوتریکس و فاووس به ترتیب ت. شوئن لاینی بود. (2/51%) از مبتلایان به کچلی سر را گروه سنی 9-5 سال تشکیل داد. کاندیدیازیس جلدی (2/4%) بود که اکثرا" بفرم اونیکومیکوز و در جنس مونث 5/56% تشخیص داده شد. نتیجه نهائی: اولا" شایعترین عفونت قارچی سطحی جلدی ، درماتوزفیتوز بود که اکثرا" بصورت کچلی سر دیده شد ، ثانیا" عوامل اصلی اکتوتریکس و فاووس به ترتیب ت. وروکوزوم و ت. شوئن لاینی بود. ثالثا" روستانشینان اکثر مبتلایان به عفونت های قارچی سطحی جلدی را تشکیل می دادند. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بیماریهای قارچی پوست / ترایکوفیتون / کچلی
عنوان انگلیسی A Survey of Superficial Cutaneous Mycoses in Sina Hospital of Hamadan (1991-94)
چکیده انگلیسی مقاله Objective: A survey of superficial cutaneous mycoses in the dermatologic department of Sina hospital from 1991-94, Hamadan of west Iran. Population: Of patients coming to clinic who referred to laboratory. Method of research: Information of the laboratory was used (retrospective study). Results: of 15498 patients coming to clinic, 1562 (10%) cases suspected cutaneous mycoses. Among 559 (35.8%) patients were proved cases. Dermatophytosis (91.4%) was the commonest infection. Tinea capitis (62.4%) & T. Copropris (19.9%) were commonest dermatophytoses. Among dermatophytes isolated, Trichophyton verrucosum observed in 29.4% T. Schoenleinii 16.8% & Microsorum canis 11.2%. The majority (63.5%) of dermatophytosis were lived in the rural area. The major causative agent of ectothrix and favus types were T. verrusosum & T. schoeleinii respectively. The most cases (51.2%) of T. Captis occurred in age group of 5 to 9 years. Cutaneous candidiasis was detected in form of onchymyocosis (4.2%) with female preponderance of 56.5%. Conclusion: Firstly ; the most prevalent cutaneous mycoses in this study was dermatophytoses with tinea capitis preponderance. Secondly; the main etiologic of ectothrix and favus types were Trichphyton verrucosum and Trinchophyton schoenleinii respectively. Thridly; thevast majority of dermatophytoses were lived in the rural areas.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Dermatomycoses / Tinea / Trichophyton
نویسندگان مقاله آمنه یزدانفر | amaneh yazdanfar


نشانی اینترنتی http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-11-71-3&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله دریافت فایل مقاله
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات