سندروم منییر شایعترین علت سرگیجه واقعی می باشد که در فرم کلاسیک خود با حملات سرگیجه تکراری شونده ، وز وز گوش و کاهش شنوایی حسی – عصبی تظاهر می یابد. در 90-75 درصد بیماران علائم بیماری با درمان دارویی قابل کنترل یا تخفیف است.

         در این مورد علیرغم 13 سال درمان دارویی علائم بیمار به هیچ وجه کنترل نشده بود بطوریکه در پریود یکماهه قبل از عمل جراحی 6 حمله سرگیجه توسط بیمار ثبت شده است. لذا بیمار بعنوان سندروم منییر غیر قابل کنترل تحت عمل جراحی دکمپرسیون ساک آندولنفاتیک قرار گرفت و پس از جراحی در طی 8 ماه تنها 4 نوبت حمله سرگیجه رخ داده است.

         علاوه بر این آستانه درک کلمات بیمار (SRT) 20 دسی بل و توانایی تمایز کلمات (SDS)وی نیز 12 درصد بهبود یافته است. وزوز گوش بیمار نیز بصورت سوبژکتیو بمیزان قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. تنها شکایت بیمار پس از جراحی احساس سرگیجه وضعیتی خفیف در حین حرکات سریع سر و احساس عدم توازن در حین راه رفتن می باشد.

         از نتایج حاصله می توان نتیجه گرفت که در صورت انتخاب دقیق بیمار و بکارگیری تکنیک مربوطه ، عمل جراحی فوق را می توان به استانداردهای ذکر شده در منابع معتبر هرچه نزدیکتر نمود و از آن در درمان موارد دشوار و غیرقابل کنترل سندروم منییر استفاده کرد.