مطاله حاضر گزارشی از نسبتهای جنسی گروههای سنی مختلف ایرانیان است. در این بررسی بر خلاف گزارشات قبلی ، بجای نمونه گیری ، کل جمعیت ایران در نظر گرفته شده است. نسبت های جنسی ثانویه ( که در این نوشتار به اختصار نسبت حنسی نامیده شده اند) در ایرانیان بر حسب محل سکونت ( شهری ، روستایی و عشایری ) و گروههای سنی محاسبه شده است. گروههای سنی در این مطالعه دوره های پنج ساله می باشند. اطلاعات خام اولیه از نتایج سرشماری سال 1370 که براساس آن جمعیت ایران را 55837136 نفر اعلام نموده گرفته شده است.

         نسبت جنسی کل کشور 27/106 ، در مناطق شهری 71/106 ، در نواحی روستایی 68/105 و در مناطق عشایری 19/107 محاسبه گردید. با چند استثنا ، نسبت جنسی در همه گروههای سنی بالاتر از 100 بود ، این نتیجه نشان می دهد که در همه گروههای سنی ، جمعیت مردان بیشتر از جمعیت زنان است. نسبت جنسی در گروههای سنی جوان تر تا بیست سال بیشتر از نسبت جنسی گروههای سنی 20 تا 45 سال است که نشانگر افزایش مرگ و میر دختران در گروههای سنی پائین می باشد.

         نتایج بدست آمده گویای اینست که در مناطق گوناگون نسبت جنسی بطور معنی داری در گروههای سنی بالاتر از 55 سال بیشتر است ، که این خود نشان دهنده تعداد بیشتر مردان مسن در مقابل زنان مسن می باشد.