این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که جامعه آماری آن را دانش آموزان دبستانهای نابینایان (381=N) تشکیل می دهند. ابزار جمع اوری داده ها در این تحقیق شامل مشاهده اتوسکوپی ، سنجش رادیومتری و تمپانومتری است. 381 دانش آموز در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند که از بین آنها 66 دانش آموز نابینا در معرض خطر ناشنوائی قرار داشتند و 14 دانش اموز نابینا مبتلا به نقص شنوائی بودند. میزان شیوع خطر نابینائی – ناشنوائی 31/17% و شیوع نابینائی – ناشنوائی 7/3% برآورد گردید.