مقدمه: بروز شرایط اضطراری می تواند اثرات جبران ناپذیری به سازمان ها وارد نماید. چنین پیامدهایی در یک محیط دانشگاهی که تجمعی از سرمایه های علمی کشور حضور دارند می توانند شدیدتر شود. معمولا محیط های دانشگاهی به دلیل ماهیت غیرصنعتی که دارند کمتر به موضوعاتی مانند آمادگی و طرحریزی در برابر شرایط اضطراری پرداخته اند. در این مقاله سعی شده است که میزان آمادگی مجتمع آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان در برابر شرایط اضطراری احتمالی سنجیده شود.

روش کار: جهت تدوین چک لیست های ابتدایی از استاندارد ایزو 22399 استفاده شد. یک تیم ممیزی تشکیل شده و مجتمع آموزشی دانشگاه علوم پزشکی را بر اساس پنج سرفصل اصلی: طرحریزی، منابع، ساختار سازمانی، ارتباطات و شناسایی سناریوها مورد ارزیابی قرار داد. نحوه نمره دهی هم بر اساس یک مقدار عددی از 0 تا3 طراحی شد. اصول کلی مورد استفاده در نمونه برداری هم بر اساس جمع آوری شواهد و مقایسه آن با معیارهای ممیزی بود.

نتایج: وضعیت آمادگی مجتمع آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان در برابر شرایط اضطراری در هیچ یک از سرفصل های اصلی مورد بررسی مناسب قلمداد نشده و حداقل نمره هم کسب نگردید. کمترین نمره مربوط به شناسایی و ارزیابی سناریوها و بیشترین نمره هم به منابع موجود مربوط می شد.

بحث: با توجه به نتایج کسب شده به نظر می رسد که به طراحی و استقرار یک سیستم مدیریت شرایط اضطراری، متناسب با محیط های دانشگاهی و آموزشی نیاز باشد. عملی ترین پیشنهاد ممکن، استقرار چنین سیستمی بر اساس استانداردهای مشابه در دسترس می باشد.