پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۲۵، شماره ۲، صفحات ۹۲-۹۸
عنوان فارسی بررسی وضعیت کنترل قند خون با استفاده از معیار HbA۱c قبل و بعد از رژیم چهار نوبت تزریق آنالوگ‌های انسولین در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: کنترل مطلوب قند خون یکی از اهداف مدیریت درمان کودکان دیابتی می‌باشد. درمان مطلوب کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک، تزریق مکرر انسولین یا انفوزیون مداوم زیرپوستی است. در این راستا، مطالعه حاضر به‌منظور تعیین تأثیر رژیم انسولین‌درمانی ویژه یا شدید (Intensive) به‌جای رژیم انسولین‌درمانی مرسوم دو‌ نوبتی طراحی و اجرا گردید. مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در سال 1396 در ارتباط با کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک تحت درمان با انسولین که در درمانگاه غدد کودکان شهر همدان تحت پیگیری بودند، طراحی و اجرا شد. افرادی که در گذشته تحت درمان با انسولین دو نوبت در روز نوع NPH (Neutral Protamine Hagedorn) و Regular بودند و پس از آن تحت درمان با چهار نوبت تزریق آنالوگ‌های (سریع‌الاثر Aspart قبل از هر وعده غذا و انسولین طولانی اثر Glargine) یک نوبت آخر شب قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند‌. به‌منظور انجام پژوهش اطلاعات دموگرافیک و متغیرهایی از جمله مدت زمان ابتلا به دیابت، وزن، قد، شاخص توده بدنی، دفعات هیپوگلیسمی و کتواسیدوزیس یک سال قبل و بعد از تغییر رژیم انسولین و HbA1c یک سال قبل و بعد از تغییر رژیم انسولین، دفعات تزریق انسولین، نوع انسولین و وسیله تزریق آن جمع‌آوری گردید. داده‌های به‌دست‌آمده توسط آزمون‌های آماری متناسب و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 آنالیز شدند. یافته‌ها: در این مطالعه در مجموع 100 بیمار واجد شرایط بررسی شدند. میانگین سنی بیماران 41/11 سال بود. 60 نفر از بیماران (60 درصد) دختر و 40 نفر (40 درصد) پسر بودند. علاوه‌براین، 75 درصد از بیماران ساکن شهر و 25 درصد ساکن روستا بودند. میانگین توده بدنی افراد مورد مطالعه 65/19 بود. متوسط مراجعه به درمانگاه و اندازه‌گیری HbA1c نیز 3/3 بار در سال برآورد گردید. بر مبنای یافته‌ها، میانگین‌ HbA1c قبل از تزریق چهار نوبتی برابر با 4/8 و پس از آن معادل 1/8 به‌دست آمد که این کاهش معنادار بود (03/0P=). باید خاطرنشان ساخت در افرادی که بیش از سه بار در سال به درمانگاه مراجعه داشتند و HbA1c را بیش از سه بار در سال انجام داده بودند، میانگین کاهش HbA1c بیشتر و تفاوت معنادار بود (001/0P=). از سوی دیگر، تعداد دفعات هیپوگلیسمی متوسط معادل 4/1 مورد گزارش شد که تفاوت قبل از تزریق و پس از آن معنادار نبود. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که رژیم انسولین‌درمانی چند‌ نوبتی (تزریق مکرر) با بهبود کنترل متابولیکی قند خون همراه است. با این وجود‌، میزان HbA1c در حد کنترل مطلوب نمی‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آنالوگ‌های انسولین، دیابت شیرین نوع یک، هموگلوبین A گلیکوزیله
عنوان انگلیسی Evaluation of Blood Glucose Control Using HbA1c before and after Four Injections of Insulin Analogues in Children with Diabetes Mellitus Type 1
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Acceptable control of blood glucose is one of the most important goals of treatment management in diabetic children. An insulin therapy regimen with multiple daily injection or continuous subcutaneous insulin infusion has been admitted as a desirable therapeutic approach in children with diabetes mellitus type 1. This study was designed to evaluate the effect of intensive insulin therapy on HbA1c as an alternative for the conventional two-injection insulin therapy. Materials and Methods: This descriptive-cross sectional study was conducted on 100 children and adolescents with diabetes mellitus type 1 at Pediatric Endocrinology Outpatient Clinic of Besat Hospital, Hamadan, Iran in 2017. The present study was conducted on the patients that were previously treated with twice-daily NPH and regular insulin, and then with four injections of insulin Aspart per day before each meal and insulin Glargine at bedtime. Demographic data included: age of onset of diabetes, weight, height, body mass index, duration of diabetes, number of hypoglycemic events, number of episodes of diabetic ketoacidosis (a year before and after the change of insulin regimen), number of insulin injections, type of insulin, injection device, and mean of HbA1c (a year before and after the change of insulin regimen). The data were analyzed using SPSS software (version 16) and appropriate statistical tests. Results: The mean age of the patients was 11.41 years. Out of 100 subjects, 60 cases (60%) were female and 75% were male. In addition, 75% and 25% of the cases were urban and rural, respectively. The average body mass index was 19.65. The average number of visits to the clinic and measurement of HbA1c were 3.33 times a year. The mean of HbA1c before and after four injections per day was 8.4 and 8.1, respectively. There was a statistically significant difference (P= 0.03). The mean reduction was significant (P= 0.001) in subjects that were referred to the clinic and performed HbA1c more than three times a year. The frequency of reported hypoglycemia was 1.4 each year and the difference was not statically significant .There were no differences in terms of hypoglycemia events before and after four injections per day. Conclusion: The findings of this study confirmed that multiple daily injection of insulin is associated with improved metabolic control of blood glucose. However, HbA1c levels were not in the range of good control.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله زهرا رضوی | Zahra Razavi
Associate Professor, Department of Pediatrics, School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
دانشیار، گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

پریسا پویا | Parisa Pouya
دانشگاه علوم پزشکی همدان

محمد علی سیف ربیعی | Mohammad Ali Saif Rabiee
دانشگاه علوم پزشکی همدان

محمد کاظم سبزه‌ای | Mohammad Kazem Sabzehei
دانشگاه علوم پزشکی همدان

نشانی اینترنتی http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-12-272-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/126/article-126-1064958.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات