علمی پژوهان، جلد ۲۰، شماره ۲، صفحات ۱۱۲-۱۱۹

عنوان فارسی مقایسه‌ی اثربخشی آموزش کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیک بر تکانشگری دختران نوجوان
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: هدف پژوهش، تعیین میزان اثربخشی آموزش کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیک بر تکانشگری بی‌برنامگی، حرکتی و شناختی دختران نوجوان مبتلا به اختلال نامنظم خلقی اخلال‌گرانه بود. مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر، نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و یک گروه شاهد می‌باشد. جامعه‌ی آماری شامل دختران مبتلا به اختلال نامنظم خلقی اخلال‌گرانه بود که بعد از تشخیص اختلال با روش نمونه‌گیری در دسترس در هر گروه، 7 مراجعه‌کننده قرار داده شد. ابزار اندازه‌گیری شامل مصاحبه‌ی بالینی بر اساس DSM-5 و مقیاس تکانشگری بارت (BIS-11) بود. در حالی که در این مدت گروه شاهد هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین‌های نمرات خرده مقیاس‌های تکانشگری گروه آزمایشی، کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی با گروه شاهد، تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/001 > P)، بین میانگین‌های نمرات خرده مقیاس‌های تکانشگری گروه آزمایشی کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی، تفاوت معنی‌داری وجود دارد (0/001 > P). نتیجه‌گیری: در حوزه‌ی درمان و زمینه‌ی کار با افرادی که در حالت بحران و تکانشگری به سر می‌برند، کنترل تکانه و رفتاردرمانی دیالکتیکی با توجه به ماهیت آن، بسیار کارآ و نویدبخش به نظر می‌رسد.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کنترل تکانه، رفتاردرمانی دیالکتیک، تکانشگری، اختلال نامنظم خلقی اخلال گرانه

عنوان انگلیسی Comparison of the Effectiveness of Impulse Control Training and Dialectical Behavior Therapy on Impulsivity in Adolescent Girls
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: The aim of this study was to determine the effectiveness of impulse control training and dialectical behavioral therapy on unplanned, motor and cognitive impulsivity in adolescent girls with disordered mood disorders. Materials and Methods: The present study is a quasi-experimental study with two experimental groups and one control group. The statistical population of the present study was girls with disordered mood disorder who were available in each group of 7 patients after diagnosis. Measurement tools included clinical interview based on DSM-5 and Bart (1994) Impulsivity Scale. During this period, the control group did not receive any intervention. The results were analyzed using multivariate analysis of covariance. Results: The results showed that there was a significant difference between the mean scores of the impulsivity subscales of the experimental group of impulse control and dialectical behavior therapy with the control group (p < 0.001). There is a significant difference dialectically (p < 0.001). Conclusion: In the field of treatment and work with people who are in a state of crisis and impulsivity, impulse control and dialectical behavior therapy, considering its nature, seems to be very effective and promising.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Impulse control, Dialectical behavioral therapy, Impulsivity, Disruptive mood disorder

نویسندگان مقاله فاطمه ویانی | Fatemeh Viyani
MSc in Educational Psychology, Payame Noor Kabudrahang University, Hamedan, Iran
کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور کبودراهنگ، همدان، ایران

سعید زمانی | Saeid Zamani
Department of Psychology, Hamadan Branch, Islamic Azad University, Hamadan, Iran
گروه روانشناسی، دانشکده‌ روانشناسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

نرگس زمانی | Narges Zamani
Department of Psychology, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران


نشانی اینترنتی http://psj.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-854-3&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده روانشناسی و روانپزشکی
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات