|
|
پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۱۳، شماره ۲، صفحات ۲۳-۲۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
شیوع گواتر و میزان ید ادرار در دانش آموزان ۱۰-۷ ساله استان همدان در سال ۱۳۸۰ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه وهدف: کمبود ید و اختلال‌های ناشی از آن به عنوان یک مشکل عمده بهداشتی ـ تغذیه‌ای در ایران از سال‌ها قبل شناخته شده است. استان همدان یکی از مناطقی است که در مطالعات قبل از یدرسانی دارای شیوع بالای گواتر آندمیک بوده است. در ایران برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلال‌های از جمله تولید و توزیع نمک یددار از سال 1368 به مرحله اجراء درآمده است. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید در سال 1380 این بررسی در دانش‌آموزان 7 تا 10 ساله استان همدان انجام شد. روش کار : طی یک بررسی توصیفی ـ مقطعی از طریق نمونه‌گیری تصادفی تعداد 1200 دانش‌آموز (به تعداد مساوی دختر و پسر) انتخاب شدند. شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی انجام و طبق تقسیم‌بندی سازمان جهانی بهداشت درجه‌بندی شد. نمونه ادرار از یک دهم نمونه‌ها اخذ گردید و اندازه‌گیری ید ادرار به روش هضم انجام شد. نتایج: درصد کلی گواتر در دانش‌آموزان استان 18 درصد به ترتیب در دختران و پسران 15.8 و 20.2 درصد بود. میانه ید ادرار در جمعیت مورد مطالعه 15.3 میکروگرم در دسی‌لیتر بود. در 78.3 درصد موارد ید ادرار بیشتر از 10 میکروگرم در دسی‌لیتر بود و سطح یـــد ادرار کمتر از 5 میکروگرم در دسی‌لیتر در 8.7 درصد موارد وجود داشت. هیچ مورد ید ادرار کمتر از 2 میکروگرم در دسی‌لیتر وجود نداشت. تفاوتی در شیوع گواتر و میزان ید ادرار بین دو جنس و نیز بین دانش‌آموزان شهر و روستا مشاهده نشد. نتیجه نهایی: یافته‌های این بررسی نشان می‌هد که در مقایسه با بررسی کشوری سال 1375 درصد گواتر در دانش‌آموزان کاهش معنی‌داری داشته و ید ادرار دانش‌آموزان استان همدان همچنان در حد مطلوب سازمان جهانی بهداشت می‌باشد. لذا استان همدان در زمره مناطق "عاری از کمبود ید " محسوب می‌شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
اختلالات ناشی از کمبود ید ، غلظت ید ادراری ، گواتر |
|
| عنوان انگلیسی |
Prevalence of Goiter and Urinary Iodine in Schoolchildren of Hamadan Province in 2001 |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction & Objective: The province of Hamadan was one of the regions with endemic goiter in Iran. Following initiation of the program of control of iodine deficiency in 1989, production, distribution and consumption of iodized salt were begun. Materials & Methods: In 2001, as part of a national monitoring survey, 1200 schoolchildren, aged 7-10 years, were selected randomly from all regions of Hamadan, and the grade of goiter, in 600 boys and 600 girls, was determined according to WHO classification. Urinary iodine content was estimated using the digestion method in one tenth of the schoolchildren. Results: Total goiter rate was 18% (15.8% in girls and 20.2% in boys). Median urinary iodine was 15.3 µg/dl. Urinary iodine was above 10 µg/dl in 78.3% and less than 5 µg/dl in 8.7% of subjects no one had urinary iodine below 2 µg/dl. Conclusion: It is concluded that the rate of goiter in Hamadan has decreased significantly since 1996 and urinary iodine levels in schoolchildren are indicative of adequate iodine intake Hamadan province therefore can be considered a “iodine deficiency free” zone. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Goiter , Iodine Deficiency Disorders , Urinary Iodine |
|
| نویسندگان مقاله |
فریدون عزیزی | fereydun azizi
ربابه شیخ الاسلام | robabeh sheikholeslam
محسن نقوی | mohsen naghavi
محمدرضا هنرور | mohammad reza honarvar
کاشاد طوری | kashad toori
زهرا عبدالهی | zahra abdollahi
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-435&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|