|
پزشکی بالینی ابن سینا، جلد ۲، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی و تعیین قارچهای مولد کچلی در شهرستان همدان |
|
چکیده فارسی مقاله |
این مطالعه به منظور بررسی و تعیین قارچهای مولد کچلی در شهرستان همدان بمدت 9 ماه (از مهرماه سال 1370 لغایت تیرماه 1371) انجام گردید. از کل 7495 نمونه مورد مطالعه ، تعداد 681 مورد (9%) مشکوک به عفونتهای قارچی جلدی تشخیص داده شد. ضمن بررسی ضایعات آنها ، درماتوفیتوز 259 مورد (38%) بعنوان شایعترین عفونت توسط آزمایشات اثبات گردید. گستردگی مبتلایان به این بیماری : کچلی سر 163 نفر (9/62%) کچلی بدن 27 نفر (4/10%) ، کچلی دست و کشاله ران هر کدام 19 نفر (3/7%) کچلی صورت و ریش 14 نفر (4/5%) ، کچلی ناخن 4 نفر (5/1%) است. از کل بیماران فوق 144 مورد دارای کشت مثبت بودند که ترایکوفایتون وروکوزوم (T. Verrucosum) 78 گونه (1/54%) ، ت. شوئن لاینی (T. schoenleinii) 48 گونه (3/33%) ، میکروسپوروم کانیس (Microsporum canis) 8 گونه (5/5%) ، اپیدرموفایتون فلوکوزوم (Epidermophyton flocosum) 5 گونه (5/3%) ، ت. منتاگروفایتیس (T. mentagrophytes) و م. جیپسئوم (M. gypseum) هر کدام 2 گونه (4/1%) و ت. تونسورانس 1 گونه (7/0%) تشخیص داده شد . شایعترین نوع درماتوفیتوز در این مطالعه ، کچلی سر است که گونه ت. شوئن لاینی از آن بیشتر جدا گردید. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
ترایکوفیتون / درماتوفیت ها / کچلی |
|
عنوان انگلیسی |
A Study of Dermatophytoses in Hamadan, the Govermentship of West Iran |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
In order to determine the extent and causative agents of dermatophytoses in the Hamadan region of west Iran; a study was made during a 9 month period from October 1991 to June 1992. A total of 7495 individuals were studied of whom 681 (9%) were suspected of having cutaneous mycoses. Among them dermatophytoses were the commonest infection (259/681=38%). Of 256 individuals infected with dermatophytes, tinea capitis were observed in 163 (62.9%); t. corporis in 27 (10.4%); t. manum and t. cruris in 19 (7.3%) each; t. barbae and faciei in 14 (5.3%); t. Pedis in 13 (5%) and t. unguium in 4 (1.5%). A total of 144 patients yielded dermatophyte cultures. The frequency of the isolated species in decreasing order was as follows: Trichophyton Verrucosum, 78 (5.1%); T. schoenleinii, 48 (33.3%); Microsporum canis, 8 (5.5%); Epidermophyton floccosum, 5 (3.5%); T. mentagrophytes and M. gypseum 2(1.4%) each; T. tonsurance, 1(0.7%). In cnclusion, the most prevalent dermatophytosis in this region was t. captitis with the infecting agent of T. schoenleinii. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Dermatophytes / Tinea / Trichophyton |
|
نویسندگان مقاله |
محمود فرشچیان | mahmoud farshchian
اکرم انصار | akram ansar
آمنه یزدانفر | amaneh yazdanfar
اسکندر امیدی نیا | eskandar omidinia
محمود سجادی | mahmoud sadjjadi
عباس زمانیان | abbas zamanian
|
|
نشانی اینترنتی |
http://sjh.umsha.ac.ir/browse.php?a_code=A-11-71-15&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
دریافت فایل مقاله |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|